Solvane; Ne zaman güneş unutsa ışığını, ne zaman rüzgar fısıldasa eski adları... Solvane doğar. Kelimeler biter, sadece kırık bir sıcaklık kalır geriye. Güneşin en güzel anında yönünü şaşırıp kaybolduğu bir düş. Birlikte ısınan iki ruhun, birbirini sonsuz sessizlikte arayışı. Solvane, kayıp bir sevdanın, sonsuza dek süren yankısıdır. Bir zamanlar parlayan güneşin, kendi yolunu kaybedip karanlığa sürüklendiği yer. Isıdan geriye yalnızca soğuk bir sessizlik kalır. Solvane, ışığın kendine bile yabancılaştığı anın adıdır.All Rights Reserved