Gölge Günlükleri

Bazı insanlar hayatlarını baştan sona yazabilecek kadar uzun yaşar. Bazıları ise yarıda kalmış bir cümle gibi, ne başladıkları hikayeyi tamamlayabilir ne de kelimelerini toparlayabilir. Ama benim hikayem... Benim hikayem ne eksik ne de tamam.

Adım Esila. Beş yaşımdan beri bir günlük tutuyorum. İnsanlar, günlüklerin çocukça olduğunu düşünür. Belki de öyledir. Ama benim günlüğüm, çocukça masumiyetle değil, kanla yazıldı.

Her şey bir yaz gecesi başladı. Mutlu bir ev, sevgi dolu bir aile... Bir anda her şey karanlığa gömüldü. O gece, ailemin öldürülüşünü izledim. Sadece izlemekle kalmadım, o dehşetin içinden sağ çıkmayı başardım. Ama hayatta kalmak, bir mucizeden çok bir lanetti.

O gün, hayatta kalmanın ne demek olduğunu öğrendim. Hayatta kalmak, bazen sevdiklerini geride bırakmak demektir. O gece, çocukluğumun sonuydu. Ve bir katilin doğuşuydu.

Bu günlük, benim sırlarımın saklandığı tek yer. Her sayfa, bir ölümün, bir hayatta kalışın, bir adaletin hikayesini anlatıyor. Bu hikaye, korkunun ve karanlığın ortasında ışığa ulaşmaya çalışan küçük bir kızın, bir kadına dönüşme hikayesi.

Eğer bu satırları okuyorsanız, bir katilin hikayesini öğrenmeye hazır olun. Ama unutmayın, herkes bir katil olabilir. Yeter ki bir nedeniniz olsun.