Türkiye'de çok zor zamanlar geçiren bir genç kız dayanamayıp kendi kendine yasamaya karar verir.Sarki söylemeyi,dans etmeyi ve çizim yapmayı çok sever bu yüzden hayal kurmaya baslar. Ardından bu hayali hiç beklemediği bir anda karşısına gelir. İlk defa birine bir erkeğe güvenir ve ona aşık olur. Hayatı çok değişir hiç beklemediği bir anda 7+2 kişilik bir ailesi olur.

Ben her zaman mücadele etmeye hazırım. Çünkü benim adım Willow Helois O'Cannor. Ben bir canavarın karısı ve bir meleğin annesiyim. Daha da önemlisi ben bir kadınım!

Buram buram testosteron kokan bu mekanda ellerim, ucu sertleşmiş göğüslerimi sıkarken gözlerim yukarıya çıkmak için sabırsızlanıyordu. Arkamdaki tanımadığım sert bedene kıçımla güzel bir muamele çekerken pişman değildim. Kendimi şarkının ritmine kaptırmışken dövmeli el eteğimin sınırında gezdiği sırada inledim. Kumaşın üzerinden bile tenini tenimde hissediyor ve bu daha çok ateşimin çıkmasından başka bir işe yaramıyordu. Teninin kokusu dört bir yanımı sarmışken sadece kokuyla yukarıya tırmanabileceğimi fark ettim. Boynumu saklayan terden ıslanmış saçlarımı yana çekerek dudaklarıyla boynuma imzasını atmaya başladığında dizlerim çaresizce titredi. Ellerimi arkaya doğru uzatarak boynunu tırnaklarımın ucuyla okşadım, karşılığında derinden gelen bir hırlama kazandım. ''Seni şimdi, burada, çok fena şekilde becermemem için bana bir neden söyle!'' Boğuk ve arsız sesi kulaklarımı doldurduğunda yaramazca kıkırdadım. Arkamda şişen erkekliği kıçımı zorlarken eli dantelli külodumu yana sıyırdı. ''Siktir." diyerek inledi. "Sırılsıklamsın...'' Parmakları hazinemde gezerken nefes alışverişlerim çığırından çıkmıştı. Dudağımı koparırcasına dişlerken insanlar umurumda değildi. Sadece o ve onun parmakları vardı. Kadınlığım elinin altında tomurcuk gibi açarken inlemeler arşa uzandı. Küçük tepeciğimi zevkin doruğuna çıkarırken arzu dolu sesimi bastıramayarak fısıldadım. ''Bir nedenim yok,'' 26.06.2016

Genç kız kaymaya devam etti. Üşüyordu ama bunu sorun etmiyordu. Üşümek istiyordu. Ayağının altındaki kaygan zemin, ona iyi geliyordu. Fakat bu sefer iyi hissetmiyordu. Üzerinde bulunduğu buzun ince olduğunu biliyordu. Buzun çatırdama seslerini duymaya devam ediyordu. Fakat umursamadı. Kaymaya devam etti. Onu izleyen iblisten habersizdi. İblis, onun buzların kraliçesi olduğunu düşündü. Kendine layıktı. Kendi oluşturduğu ince buz tabakasının üzerinde duran meleğe baktı. Onun tam zıttıydı. Aynı zamanda da onun yarımıydı. Genç kız, ince buzun üzerinde, zarif bir şekilde hareket etmeye devam etti. Geriye doğru, çapraz bir şekilde sürmeye başladı. Sağ ayağını kaldırıp, sol ayağını kendine doğru çekti. Genç kız, bu hareketi ile altındaki buzun çatlıyacağını biliyordu. Onun istediği de buydu. Onu büyülenmiş bir şekilde izleyen iblisten habersizce, axel hareketini gerçekleştirdi. Altındaki buz çatladı ve genç kız, soğuk suya düştü. Kurtulmaya çalışmadı. Ölmek istiyordu. Aradan dakikalar geçti. Soğuk su, genç kızın bedenini ele geçirmişti. Gözlerini kapattı. Öldüğünü zannetti. Fakat bu olmadı. Onun ölmesini engelleyen şey, iblisin, genç kızın dudaklarına kondurduğu öpücük oldu. *** Kendi elini kendin tut, kimse seni kurtarmak için kolunu feda etmeyecek. ***

Her şey nasıl mı başladı? Bunu öğreneceksiniz ama bir ayrıntı vereyim; asla eskisi gibi olamayacağım. Çünkü bir lanet vardı. Hayatımı değiştiren ikinci kelime. Ne kadar kurtulmaya çalışsak da peşimizi bırakmayan lanet. Sakin ve düzenli bir hayatım vardı ta ki 28 Ekim günü akşam yediye birkaç dakika kala her şey altüst olana kadar. Bir iblis olduğumu öğrenene kadar. ----- Fantastik #7 Bilim Kurgu #9

Abi kurgusu. Bir gitsem de kurtulsam. Duracaksam da bir sen durdursan. -Tamamlandı-

Hangisi gerçek hangisi yalandı? Yaşadıkları bir hayal bulutu muydu yoksa tam aksine yaşamak isteyip de yasayamadığı o acı gerçek miydi? Derin bir uyku perdesiyle aralanan aşkla bulmuştum ben kendimi. Daha sonrası ise koca bir boşluk... Görme engelli genç bir kız olan Yağmur'un hikayesiydi bu hikaye. Renklere, doğaya ya da herhangi bir şeyi görmeye hasret duyan Yağmur,kendisine sunulan davetiyeyle her şeyi görmeye başlamıştı ki gördüğü hayat ona bir cehennemi anımsatıyordu. Fakat daha sonra bulanık gözüken bu hayat berraklaştı. Artık cennetteydi ya da öyle sanıyordu.

Gökyüzü fazlasıyla bulutlu. Tatlı bir esinti saçlarımı okşuyor. İçimde nedenini bilmediğim bir mutluluk ile gökyüzündeki bulutları izliyorum. Bir tanesi maymuna benziyor, tam yanındaki de traktör gibi. Belki şu büyük bulut kocaman yaşlı bir ağaçtır. Parmağımı uzatıp bulutlara dokunmaya çalışıyorum. Saçlarım burnumu gıdıklıyor, kıkırdıyorum. Gözlerimi kapatıp gözümde canlandırıyorum. Maymun neye benziyor, ağaç ne kadar yaşlı, o traktör ne kadar büyük tekerleklere sahip... Yavaşça kaybolmaya başlayan güneşin ışıltısı son kez yüzüme çarpıyor. O son sıcaklığın ardından bir gölge hissediyorum ama bulutlar kadar uzak bir gölge değil bu, çok yakın. Gözlerimi açtığımda minik bir çığlık ile geriye sıçrıyorum. Karşımda yüzüme doğru eğilmiş bir çocuk görüyorum. Saçları tamamen kazındığı için kulakları kocaman geliyor gözüme. Korkumun yerini kahkahalar alıyor. Çocuk da bana eşlik edip yanıma oturuyor. "Gözlerin kapalı ne yapıyorsun, uyuyor muydun?" Gözlerimi ondan ayırıp tekrardan bulutlara bakıyorum. "Hayal kuruyorum." Çocuk da başını kaldırmış bulutlara bakıyor. "Neyi hayal ediyorsun? Gökyüzünde ne var ki." Gördüğümü görmüyordu sanırım. "Bir maymun, bir traktör, bir de ağaç." Anlamayan gözlerle bana baktığında ona gökyüzünü gösteriyordum. Yakalamak istercesine elimi buluta doğru uzatıyorum. "Bak bu bulut balığa benzemiyor mu sence?" Benim gibi elini uzatıyor. Başparmağı ve işaret parmağı arasını açıyor sanki bulutu tutar gibi. Gülmeye başlıyor. "Hayır! O balık değil, o bir denizkızı."

Aile-asker kurgusu✨️ 🪷 Gözlerime bakmaya devam ederken sordu. "Sen benim kim olduğumu biliyor musun?" kafamı aşağı yukarı salladım. "Abim!" dedim gür bir sesle. "Abimsin sen benim!" Afalladı. Ona, sen uzaylısın desem bu kadar şaşırmazdı hani. "Ne?" dedi. "Nil ben. Kardeşinim!" 🪷 07.09.24✨️ #aile 1 12.09.24✨️ #gençkurgu 1 21.08.2024🍭

Ailesinin kendisi için yaptığı en güzel şeyin oyuncu olmasını sağladıklarını düşünen Eva, yaşadığı bu hayatın onun gerçeği olduğu zannediyordu. Oysa, göremediği şeyse kendini hayatın rolünü fazla kaptırdığıydı. Asıl gerçek ailesi, Ünlü İtalyan iş adamlarından olan Molinari ailesiydi. Peki, iki aile arasında kalmış olan Eva? Hayatını rol yaparak mı geçirecekti yoksa asıl gerçeklerle yeni bir hayata mı başlayacaktı? (Gerçek ailem, kurgusudur.)