Yarım Ay Ve Yıldız

İlayda, tekerlekli sandalyesinde,
Kollarıyla hayatı taşır.
Bir pencerenin ardından bakarken,
Güneş bile onunla yarışır.

İki farklı dünya, iki farklı yara,
Bir telefon hattında birleşir yollar.
Biri savaşı öğrenmiş, biri sabrı,
Hayatın öğrettiği ne varsa, paylaşıyorlar.

Kerem, sert bir komutla büyümüş,
Ama kalbinde nazik rüzgarlar eser.
İlayda, adımlarını yitirmiş bir yürüyüşte,
Ama her cümlesi bir şairi besler.

Aralarında ne mesafe kalır, ne zaman,
Bir kahkaha, bir bakış, hepsi tamam.
Sakat bir kız, bir asker ve kader,
Birlikte yazıyorlar kendi hikayelerini her sefer.

Adımlar eksik olabilir,
Ama yürek tamdır.
Birinin nöbeti, diğerinin sessizliği,
Hayatı yeniden anlamlandırır.