MAVİ GÖKYÜZÜ

DESTEKLERİNİZİ BEKLİYORUM ARKADAŞLAR. HEP BİRLİKTE MAVİ İLE EVRENİN AŞKINA ORTAK OLALIM.
SAYFALARCA RUHUNUZA DOKUNMASI DİLEĞİYLE.. :)

'Gitmeliyiz Evren' dedim. Sesimi olabildiğince kısmaya çalışıyordum. Nefes alışverişlerimi bile artık duyamıyordum.
Evren elimi öyle bir sıkmaya başladı ki neredeyse parmaklarım kırılma noktasına geliyordu.
'Ahhhh sktir.'
O kadar kısık bir sesle söylemişti ki, zar zor duymuştum onun ağzından çıkan iki kelimeyi.
Ve yavaşça bana dönerek,
'Artık çok geç Mavi.'
'Bizi buldular. Kaçalım Mavim.Gidelim Mavim.Bizi kimsenin bulamayacağı bir yere gidelim.' demişti gözlerimin içine yalvarırcasına bakıp, elimi bırakma dercesine gidelim diyordu.
Bu sözlere o kadar çok inanmak istiyorum ki. Ama nedense içimde husursuz bir savaş veriyordum. Çünkü bizi her zaman bulacaktı.
Nereye gidersek gidelim. İkimizin bir arada kalmasına izin vermeyeceklerdi.