Czy ktoś mnie pokocha?

Moje życie nigdy nie było łatwe, strata ojca, brak miłości od matki, odbijał sie głośnym echem w moi sercu które powoli zaczęło robić sie kamienne, a może juz miałam je z kamienia morderstwa, nielegalne walki i wyścigi. To namiastka mojej codzienności o której nikt nie wie. Idealna dziewczyna? Bezbronna? Naiwnna? Tyle razy to juz uslyszałam że, miałam juz tego powoli dość, ale czy to było prawdą? Nie. Wszyscy myśleli że skoro mam bogatych rodziców to nie posiadam problemów. Błąd oni zrobili mi najwięcej ran ale nie fizycznych tylko psychicznych oni wiedziali jak najmocniej zadać ból słowami.

To co usłyszałam od niech, od Lorenzo uświadomiło mi ze nie jestem w ogóle warta i lepiej było by żebym sie nie urodziła Madeline Young żałowała że mnie urodziła, on zrezygnował ze mnie bo poznał lepsza ode mnie brunetke to były cios w prosto serce ja mu zaufałam, przywiazałam się do niego i można rzec że i zakochałam, a on? Zostawił mnie, obrzydłam mu gdy poznała prawdę, może gdybym mu nie powiedziała był by ze mną, ale nie cofne czasu. Mówią czas leczy rany. Nie prawda czas uczy nas jak z nimi żyć i funkcjonować.

Miłość Victorii i Lorenzo była jak skok w przepaść bez pewności, czy ktoś ich złapie- pełna strachu, ale i ekstytacji, bo czasem najpiękniejsze uczucia rodzą się w chwilach najwiekszej odwagi.

Ona idealna i niewinna dziewczyna, ale czy od zawsze? Odpowiedz jest jedna. Nie. Nigdy nie była idealna zawsze musiała zrobić coś źle. Niska szatynka o oczach ciemnych jak noc.

On jeden z nie grzeczyn chłopców, który słuchał sie tylko jednej drobnej szatynki, która wpadła mu do głowy tworząc tam nie zły chaos.
Brunet o oczach jak najgłębszy zakątek oceanu.