"Matem ne demek bilir misin?"
Yüzüne anlamaz gözlerle baktım. Kafamı sola yatırıp boş boş göz kırpıştırarak baktım ve anında, sorduğu soruya cevap verdim. "Nedir? Ayırca bunu şuan bu konuyla alakası n-" Cümlemi ağzıma tıktı ve konuşmaya devam etti.
"Matem: Yas demektir, Taehyung. Ve benim matemim sen ol istemiyorum. Sen bir askersin, unuttun mu? Senin, babamın şehit düştüğü gibi yasını tutmamı mı bekliyorsun benden? Ben bunu kaldıramam Taehyung. Anlıyor musun? Ben daha da kötü olmak istemiyorum, senden bunu istemiyorum. Babam gitti zaten, ne diye sende beni bırakasın ki? Seni unutmak istiyorum. Seni hatırlamak istemiyorum Taehyung, sende yapma bana bunu.. Git artık, birdaha gelme. Unut beni, tıpkı küçükken yaptığımız gibi. Birbirimizi geçmişimize attıp unuttuğumuz gibi, yap artık bunu. İnan bana, ikimiz içinde en doğrusu bu olucak."
Dedi ve kapıyı titrek elleriyle açıp, çıktı. Beni geride bırakarak, beni unutmak isteyerek gitti..