İlk yazdığım kitap olduğu için acemicedir kusura bakmayın:) Tamamlandı;) Her şey Eski sevgilisi diye yazdığı adam Yüzbaşı çıkınca başladı...

Japonya'dan Amerika'ya gönderilmesi gereken bir kargo uçağı Türkiye'de düştü. İçinden sağ çıkan şey sadece o oldu. Haruki, Amerikalı iş adamı için özenle tasarlanan üstün zekalı bir robottur. Kargo uçağı Türkiye'de düşünce tüm planlar alt üst olur. Hazan, hayatın mücadelelerine karşı ayakta durmaya çalışan hırçın bir genç kızdır. Bir anda ortaya çıkan Haruki için kökten değişim yapmak durumunda kalır. Yalnız ortada bir gerçek vardır ki: Haruki'nin pil ömrü sadece bir aylıktır. Öyle ya: insanı insan yapan et ve kemik değil, kalp ve niyettir. Ve kalp asla elle tutulan bir şey olmadı.

Patron, her kes onu bu isimle tanırdı, Patron.. Namı diğer Patron, beni ailemden almıştı, kafesimden çıkmayı başarmıştım ama, yeni kafesime girmiştim. Yeni ve eskisini özleten kafes, o acımasızdı, o gaddardı ve hiç bir şey umurunda olmazdı...

Matthew Fransız vatandaşıdır aynı zamanda mafyadır. Yasadışı işler ile ilgilenir,her ülkede evi,oteli ve şirketi vardır. Nevzat ise normal görünümlü bir polistir. İfadesiz tuttuğu gözleri,yüzü onun maskesidir. Nevzat köpeği Alvin ile yürüyüş yaparken Matthew karşısına çıkar ve "köpeğin tatlıymış sevebilir miyim"der, doğal olarak Nevzat bunu kabul eder...

Yüzbaşım: Kimsiniz hanım efendi ? Siz: İlerideki karın çocuklarının annesi basının tacı gönlünün Sultanı Yüzbaşım: İlla diyorsun uğraş benimle öyle mi? Siz: Evet Yüzbaşım: O zaman sana kötü bir haberim var ben işsiz bir adam değilim ve boşa harcayacak bir vaktimde yok. Siz: Nasıl (Tek tik) Siz: Engellediniz mi beni Ayy hayır ya ben hiç böyle hayal etmemiştim of... Siz: Neyse bana hat mı yok Kocam olacaksın ulan o kadar.

Karantinaya alınan bir kasaba. Olanlardan habersiz atandığı yere giden bir öğretmen ve tüm karanlık sırların ardında duran bir yüzbaşı. İnsanlara hızla yayılan virüse karşı kimse bir şey yapmıyordur. Üstelik ölüme terk edilen kasabadakilerin dışarıya çıkması da yasaktır. Masum kasabalıların hayatta kalma savaşında onlara yardım eden Hilal öğretmen ve yüzbaşı Bera'nın hikayesi...

Siz: Ya hayır anlamıyorum benim ne suçum var neymiş efendim bilerek yapmışım Siz: Alakası bile yok sadece anneme yardım etmek için tabakları Masaya götürüp adamın üstüne yanlışlıkla (!) Sıcak çorba dökmüş olabilirim Siz: Ama hak etti hak etti Beni aldatmasaydı o da Siz: Bak yine aklıma geldi beni aldattığı Of güzelim çıtırım akılıyım neden aldatıldım ki ben (3:52) 0553*: Ne oluyor amk Saat sabahın üçü zaten yeni görevden geldim yorgunum Siz: Ayıp oluyor ama beyefendi Ben burada derdimi sana anlatıyorum hoş mu bana küfür etmen 0553*: Ben daha siktigim kendi dertlerimi çözemiyorum Seninki ile mi uğraşayım Siz: Kırılıyorum ama 😿 0553*: Kimsin? lan sen Siz: İlerideki karın çocuklarının anası

EĞLENCE AMAÇLI YAZILMIŞTIR(yazım yanlışı vardır, düzenleniyor kitap) işten eve dönerken ıssız bir ormanda duyduğu sesin peşine gitti ve bu bulunduğu yer onun hayatının değişim noktasıydı. * * * * * İLK KİTABIM OLDUĞU İÇİN KÖTÜ OLA BİLİR AMA DİYER KİTAPLARIMDA DAHA DA ÖZEN GÖSTEREREK YAZMAYA ÖZEN GÖSTERECEM ⭐🦋

ZORLA EVLİLİK VARDIR, ONA GÖRE OKUYUN. Umursamaz tavrı beni sinirlendirmişti, babamın götünden resmen ter akıyordu. Kapıyı kapattı ve stresle bana baktı, bende ona baktım. "Bu adamla seni evlendirmek zorundayım Yağmur, bu adama karşı çok dikkatli olacaksın duydun mu beni?" Dedi, şaşkınca ona baktım, ilk defa beni düşündüğüne dair bir konuşma yapmıştı. Ama bu beni zorla evlendirdiği anlamını değiştirmezdi. Yinede uzatmamak adına, "tamam" diyerek içeriye geçtim, adamın ismi neydi acaba? Neyse, adamın yanına mecburen oturdum ve bacak bacak üstüne atarak elimle oynamaya başladım, adam benden tarafa bakmazken yutkundum. Sakin olmam gereki- "Evet kızım nasılsın? Maşallah pekte güzelsin." Diyen amcanın sesiyle daha bir gerginleştim. "İyi... iyiyim amca." Dedim, acaba amca demese miydim? Amca ise bana gülerek baktı. "Bana Arda baba diyebilirsin." Dedi, baba demek doğru gelmiyordu. "Peki," dedim sadece, Arda amca ile babam konuşurken bende anneme bakıyordum, o bile stres içinde yanımdaki adama bakıyordu. Adını sorsam bana söyler miydi ki? "Şey... adını öğrenebilir miyim?" Dedim yanımdaki adama mırıldanarak, adam yaslandığı yerden bana baktı. "Kerem."

Daha 2 aylıkken zengin, soylu bir ailenin kapısına bırakılıp terk edilen bebek Onu kapılarının önünde bulup evlat edinen Asilzade ailesi Bakalım bu hikayede bizi neler bekliyor