Am I a sinner for following what my heart beats? Kasalanan bang hanapin ang mga yakap mo sa gitna ng malupit kong mundo? Sa mundo kung saan bawal ang magkamali, paano kung puso na ang pumili?
I grew up believing that love had rules, na ang tama at mali ay itinatakda ng paniniwala. But then I met my Valeirie-my sanctuary, my home, my rest, and the one that my heart yells every single day.
Mula sa tahimik na mga sulyap hanggang sa mga sandaling puno ng tanong, I found myself at a crossroads. Ang dating mundo na sindilim ng gabing walang kasiguraduhan, sa wakas ay nabigyan na ng lampara. When I made my choice, the weight of it reshaped my world, turning battlegrounds into sanctuaries, and prayers into whispers of rebellion.
Hindi ko alam kung saan ako dadalhin ng puso kong ito. Pero isa lang ang sigurado ako, mas pipiliin kong maging makasalanan kung ang kapalit no'n ay ikaw sa tabi ko.
[SOON TO EDIT]
I never thought of falling in love again. Dahil sa nangyari sa dati kong relasyon ay umayaw na ako sa pag-ibig. Natatakot na ulit akong masaktan kaya naman pumunta ako sa malayong lugar katulad na lang ng nais ng mga magulang ko. Upang makalimot sa masamang nangyari sa akin. Ngunit hindi ko akalain na sa lugar ko na to pala mahahanap ang lalaking muling magpapatibok ng puso ko kahit na maikling panahon palang kaming magkakilala.
Pero huli na ang lahat para ma-realize ko na, minamahal ko na siya.
================================
Please feel free to correct me if you found something wrong in my story. Grammar etc. Enjoy reading!