Arden

Ben kendi dünyasına sıkışmış biriyim. Özgür değilim ,kalabalık değilim .Açıkçası ben yalnızım. Ben siyahım. Ben nefretin vücut bulmuş haliyim ... Hava aydınlanmaya yüz tutmuş bir cılız çığlık sesi annemin gözyaşları ve beni ilk tanışmamızda bırakıp gitmesi yalnızlığa ilk adım ... İsmimin anlamı  bolluk, soylulukmuş lakin  annesini öldüren biri nasıl soylu olabilir ki ?Daha adıyla bile çelişen bir hayat benimkisi. .  Mutluluklara at gözlü taktım. Bu yüzden hep eksik kalıyorum yaşadığım yıllardan. Ben sadece ona sarılmak kokusunu içime çekmek istiyorum parfüm şişesinden değil beni öperek uyandırdığında bana sarıldığında  o güveni o huzurun kokusunu onun teninden istiyorum. Kendimi affetmiyorum. Arden Derin içinde olmak istemediğim beden ta ki o ela gözlerle karşılaşana kadar. O geceden sonra kimdim ben ? Doğru soru babam ,annem kimdi? Ailem var mıydı ? Bu adam beni gerçeklerle tanıştırdı tanışmak istemediğim acı gerçekler ... İçim sızlıyor ,yanıyorum ellerinde ama o affetmiyor savuruyor yüzüme yobaz gerçekleri  .Tünelin çıkışını göremiyorum bu kez gerçekten kendi karanlığımda boğuluyorum. İlk kez karanlıkta yalnız değilim hissediyorum birini yanımda hissediyorum