Zeszmacona rana《+16》

+16

Zemsta była moim światłem w mroku, czymś, co w nieszczęściu dało mi pozorną ulgę. Na początku nie rozumiałem, co czuję - byłem pusty, otępiały, a jedyne, co przebijało się przez tę pustkę, to dziwna satysfakcja, gdy ból wypełniał mój umysł. Jednak wszystko zmieniło się, gdy w końcu ją osiągnąłem. Zemsta - ten cel, który trzymał mnie przy życiu - okazała się zatrutym owocem. W chwili, gdy przyszła, zamiast spełnienia poczułem, jak obezwładnia mnie pustka jeszcze większa niż przedtem.