Kwiaty z Dawnych Ogrodów

"Zamiłowanie do dawnych losów ludzi i świata malujesz z lekkością, niczym barwny portret dziejów" - pisała nie tak dawno na mój temat jedna z Poetek ✨

Coś w tym jest. Ponoć żaden utwór nie powstaje w próżni. Za każdym wersem, słowem, porównaniem, stoją: historia, realia życia, tragedia, bunt, emocje, przeżycia, ludzie... Czuję się w obowiązku oddać im należyty hołd.

Przeszłość i ludzie w niej zaklęci to dar, który jako twórcy dostajemy od losu, niczym barwne kwiaty z rajskiego ogrodu. Aby kwiat kwitł, potrzebuje pielęgnacji, opieki. Tak jak owoce dawnych ogrodów, które potrzebują naszej pamięci, by pozostały piękne i zachwycające. Musimy nieustannie je pielęgnować, podlewać wodą prosto z głębi serca i zapewnić dostęp do światła. Te kwiaty to nasze dziedzictwo. Spuścizna po ludziach, którzy, choć już ich z nami nie ma, nie zasługują na zapomnienie. Ich wewnętrzny głos, bolesny krzyk, nadal jest słyszalny gdzieś w nas. Wystarczy wyciszyć się i słuchać.

I o tym właśnie jest ten tomik.

{Wszystkie wiersze w tym zbiorze pochodzą z cyklu "Hołdując Literatom"}

{Wszystkie opublikowane w tym zbiorze wiersze są moją własnością}