Nienawidzę ich

Szłam sobie tak jak zawsze, najpierw przez duży park, potem między blokami, aż w końcu weszłam na moją dzielnicę. Gdy przechodziłam obok cmentarza, usłyszałam jakieś dziwne odgłosy. Trochę się przestraszyłam, ale szłam dalej. Nagle zobaczyłam, że przede mną ktoś stoi. Była to niewielka postać, która wyglądała jak duch. Niby wiem, że duchy nie istnieją, ale to co zobaczyłam mnie przeraziło. Postać, którą widziałam miała na sobie białą szatę, w ogóle nie było widać twarzy. Gdy chciałam pójść dalej, poczułam, mocne uderzenie. Trochę się zdziwiłam, ponieważ nie wiedziałam jakim cudem się to stało, gdyż nikogo oprócz mnie i tego ducha nie było.