RAKİK

Babası kızının yanağını okşarken Ada bu anın bozulmaması için içinden dualar ediyordu ama her güzel şeyin bir sonu vardı.

"Artık gitme zamanın geldi canım içi."

Ada korkuyla doğrulurken kafasını hızla sağa sola salladı.

"Biraz daha kalayım nolur. Hem ben burada çok iyiyim sizinle kalayım. Olmaz mı?"

"Olmaz kızım. Hem bak seni bekleyen biri var orada."

Ada, onu bekleyen kişiyi görmedi ama hissetti. Yaralıydı o da tıpkı kendi gibi. İlaç olacaklardı birbirlerine ama çok kıracaklar, kırılacaklardı.

Zaten onu hayatının dönüm noktası da bir kırılma anından ibaretti. Sevdikleri tarafından kırılmak...

Onlar sevmeyi, sevilmeyi birbirlerinden öğreneceklerdi.