I knew a girl who liked to draw She drew pictures, nobody saw She was most artistic at night, in her bathroom, out of sight She didn't tell a soul and her gallery grew Her drawings were different, no pencil or pen But needed a bandage every now and then We stood by the river, under the stars She rolled up her sleeves and showed me her scars She looked so embarressed and looked down at her shoe Then I rolled up my sleeve and said: "I draw too." Dit verhaal gaat over twee mensen die zich zelf snijden en de mensen die er mee moeten leven. Wij schrijven het, omdat we mensen willen laten weten dat er altijd mensen zijn die van je houden, maakt niet uit hoe je bent. Het is in het Nederlands geschreven. Ik schrijf dit verhaal samen met @lunalettergirl
5 parts