Obje

'Bunu ondan saklamalıyız.' dedi gözlerimin içine bakarak. Bunu yapmamı nasıl isterdi. Ona söylememiz gerekiyordu.
Yinede ben gözlerimi bile kırpmadan 'Peki.' dedim. 'Gülümse hadi. Fotoğrafımızı çekecek.'
'Yapamam. O beni korkutuyor.' dedim.
'Yanındayım.' dedi ve elimi sıktı. Flaş yüzümüze patlarken yapmacık gülüşüm bütün yüzüme yayılmıştı.
Korkmayı bırakmalıydım. Şimdi umut zamanıydı. Umut etmeliydim. Umut korkudan güçlü tek duyguydu.