ရဲရင့်မောင်တယောက် လပြည့်ညမှာ "မပင်ပန်းပဲ ဇိမ်ရှိရှိနေရတဲ့ဘဝကို ပေးသနားပါ လမင်းကြီး" ဟုဆုတောင်းလိုက်လေသည် အမှန်တကယ်လည်းဆုတောင်းပြည့်ခဲ့ပါတယ် ဇိမ်ရှိရှိနဲ့ ခမ်းနားတဲ့ အိမ်ကြီးမှာ ရွှေမရှား ငွေမရှားဘဝနဲ့နေနေရပါတယ် သူဌေးကြီးဘဝနဲ့မဟုတ်ပါဘူး သူဌေးကတော်ဘဝပါ " အား......." နေမင်းဓနစံအိမ်တော်ကြီး ထဲတွင် မိန်းမပျိုလေးတယောက်ရဲ့ အော်သံအကျယ်ကြီးထွက်လာလေသည် သူ့ကိုယ်သူလည်း ဟိုစမ်းဒီစမ်းနဲ့ မှန်ကိုလည်း ဖင်တပြန် ခေါင်းတပြန် ဟိုဘက်လှည့်လိုက် ဒီဘက်လှည့်လိုက်နဲ့မျိုးစုံကိုကြည့်နေလေသည် ပါးစပ်ကလည်း "မဟုတ်သေးဘူး မဖြစ်နိုင်ဘူး မဟုတ်လောက်ပါဘူး တကယ်မရှိတော့တာလား ငါ့ရဲ့အမွှေအနှစ်လေးက တကယ်ကြီးလား"ဆိုပြီးပြောရင်း အော်ငိုနေလေသည် ထိုစဉ် အရီးချိုက နေမင်းဓနစံအိမ်တော်ကြီး ရဲ့သခင် မင်းမျိုးဓနကို ဖုန်းဆက်၍အေကြာင်းကြားလိုက်လေသညAll Rights Reserved
1 part