*Selenofil: Ayın muhteşemliğine hayran olan kişilere denir. Kollarımdan tutup kendisine doğru çektiğinde gözlerim şaşkınlıkla büyüdü. Ondan bu tepkiyi beklemiyordum. Aslına bakılırsa ondan hiçbir şey beklemeyecek noktaya gelmiştim sonunda. Kendi kendime ona gereksiz yere kapılmıştım ve işin sonunun sadece belki de iyiye gideceğini düşünerek manasız hayaller kurmuştum. Hayat hayallerle geçmiyordu oysa ve ben bunun hep farkında olarak hareket etmeye çalışan biriydim aslında. "Özür dilerim" dediğini duyduğumda kaşlarımı çatarak ona baktım. Bana ettiği o iki kelimeyle ne demek istediğini idrak etmenin derdindeydim sanki. Ne için özür diliyordu ki? Bana ilgi duymadığı için mi benden özür diliyordu? Mecbur değildi. "Affet beni." Kendimi çekmeye çalıştığımda beni biraz daha kendisine yaklaştırdı. Gözlerimiz yeniden birbirine kenetlendiğinde derin bir nefes aldı ve dudaklarını ıslatıp konuşmaya başladı. "Seni üzdüm, seni yıprattım." Evet, beni çok üzmüş ve yıpratmıştı. Ona dair kırgınlığımda, sevgimde büyüktü ve ben ne yapacağımı bilemiyor, bocalayıp duruyordum. Yutkundum ne yapmam gerekiyordu şimdi? "Kapkaranlık geceme ışık olan aysın sen benim Lal."All Rights Reserved
1 part