BILINMEYEN KADERE ULAKLIK

Tutuldugumdan beri sana , iklimlerim degisti.Yoklugunda tahammülsüzlükten fasizme yenik düsmüs bir rejim, burkaya girmis iki cift gözüm sanki. Aslinda sana karsi kendimi ideolojik jargonlarla degerlendirmek istemem ama ne de olsa nesnellesmeyi kadin yasiyor, egemenligide erkek. Ben nesneye dönüstüm elinde, egemenlikte sende, hakimiyette artik.

Aklimin buhranlarinda kocaman bir sahne düslüyorum, bunu askimizin kökeni diye simgeliyorum. Bu sahnenin agir bir hastasi var, o benim, aslinda hastaligim yani askim sana olan bir cesit yolculugum. Bu yolculuk boyunca cektigim aci ise ortaya Sanat'imi yani sana olan sevdami, sevgimi, askimi, tutkumu, yani eline , kalbine , beynine ne düsürüyorsa o oluyor. Askimin direnci karsisinda ne yedi kat topragin ne de semanin yapabilecegi birsey yok. Misyonum belli, sabir ve güvenle beklemek. Eger Askim yok olursa, edecegim yedi duayla insanligida yok edecegim. Sonra yeniden ayni yerde baslatacagim herseyi. Topraga ekilen her tohumda askima dair bir tomurcuk filizlencek, taa ki bir gün o tomurcuga senin elin uzanana dek, seni bekleyecek hasta, sabirla ve güvenle. Ve sen geldiginde, ne yedi kat toprak , ne de o essiz sema hicbir direnc gösteremeyecek cünkü beklenen, yani Sanat, yani „Ask" kacinilmaz bir gercek olcak kaderinde.