Ang Mamamana at ang Papanain

"𝘗𝘢𝘭𝘢𝘴𝘰 𝘴𝘢 𝘢𝘬𝘪𝘯𝘨 𝘮𝘨𝘢 𝘥𝘢𝘭𝘪𝘳𝘪, 𝘱𝘢𝘭𝘢𝘴𝘰 𝘴𝘢 𝘢𝘬𝘪𝘯𝘨 𝘭𝘪𝘬𝘰𝘥."

Ang kaniyang pangalan ay Pheena Partell.

Alipin ng maraming bagay at makasarili sa ilan, kalayaan ang agad niyang hinangad para sa simula ng bagong andar ng kaniyang buhay nang matapakan ang makulay na pangpang ng bansang halos alamat sa kaniyang pinanggalingan na hiwaga naman dito. Sarili ang lubos na nakikita, nagpakasal siya sa matitinding yugto ng pagod at pag-asa at pag-usad mula sa paglangoy sa dagat kung saan silang mga Yagit ibinagsak at iniwan hanggang sa yakap ng madilim na kagubatan patungo sa kampo ng puso nitong isa lamang simula ulit para sa paggalaw ni Pheena pasulong.

Kaaway ang bagong lupain sa ilalim ng kaniyang mga paa. Mas malabo ang ibinigay sa kaniyang mga direksyon, mas malawak at mas mabigat.

Ngunit hahanap siya ng matiwasay na katapusan, at hindi niya titingnan ang larawan ng isang dalagang alipin, banyaga sa mas banyagang bansa, sira ang pagkakaayos ng kaniyang minsang maayos na buhay, at titiyak ng isang bagong tahanan. Mga kalbaryo man ay nakapila, pasakit at hinanakit na ibabalik, pagtaas at pagbaba ng kaniyang kuwento, mananatili siyang salaming may dalawang repleksyon, ngunit iisang tunay na katapusan sa oras na siya ay mabasag, kaniyang mga mata mas lalaki sa mga sekretong masisilayan nito.

Pana siyang naghihintay lang ng palasong paliliparin, at asawa ng lingid.

O marahil alipin lang din nito.