FALEZ

"Kader iki piyonun ağını örmüşse şayet, aynı karede hem siyah hem beyaz yer birbirini. Ve yaz bir kenara; şahı devirmek için önce piyonlar yem edilir."

Cumhuriyet Savcısı Asil Tanyeli'nin ona herkese olduğundan daha acımasız davranan hayattaki tek gayesi geçmişin emarelerini kaderin ağılı yazgısından temizleyip mesleğini Başsavcılık makamına yükseltmekken, MİT tarafından ona verilen görevi kabul etmekten başka çaresi kalmadığında bunun ölümcül bir hamle olduğunu anlaması uzun sürmemiştir. Lakin artık çok geçir. Kartlar dağıtılmış, zar uğursuz bir sayıyı göstermiştir. Hayatı hiç istemediği şartlara bürünüp adımları onu dönüşü olmayan bir açmaza sürüklerken karşı gelme hakkı yoktur. Her ne olursa olsun, bu görevi başarıyla tamamlamak zorundadır.

Peki Asil, her şeye rağmen, göz göre göre, yolun sonunun karanlık olduğunu bildiği halde yürümeye devam edecek midir? Peki ya yok sayamadığı duyguları ve öğrendiği zehirli gerçekler? Geçmişle arasına yıkılmaz bir duvar örüp önüne bakabilecek midir?

Bu, iki zıt piyonun mata koşuş hikayesidir. İkisi de yalnızca piyon olarak mı kalacak, yoksa şah mı olacak?