"YEŞİL GÖZLERİNDE KAYBOLDUM"
" Sen nasıl beni sevebildin? Yani niye ben?"
" Gülüşünle, hareketlerinle herşeyinle sevdim seni. Aşka inanmazken beni bu hale getirdin. Iyi ki sen."
Kimseye çaktırmadan hızla yanağından öptüm. O da gülümsedi.
"Yeşil gözlerinde kayboldum."
Sonrasında sırtımda acı hissettim. İnsanların bağırışmaları kulağıma geldi. Yere yığılmıştım.
Baturay yanıma çöktü. Gözleri dolmuştu.
"M-meleğim. A-ambulans, a-ambulans çağırın! "
"B-baturay."
Sesim titremişti. Aynı zamanda kısık çıkmıştı.
"G-güzelim.."
"Bana şuana kadar yaşattığın şeyler için teşekkür ederim. Her zaman seni sevdim. Benden sonra sakın kötü birşey yapma. Asla affetmem. Eğlen, kız arkadaş yap ama beni, bizi unutma. Seni seviyorum."
Sesim yine titremişti.
"Hayır.. hayır sensiz yaşayamam ben! Beni bırakma!"
