KEFENSİZ KEDER
Bazı yaralar kabuk bağlamaz, bazı acılar mezarsız kalır...
Geçmişin gölgesi, iki yabancıyı aynı kader çizgisinde buluşturdu. Biri, kayıplarının ağırlığını taşıyan bir adam; diğeri, hayata tutunmaya çalışan bir kadın. Bir anlaşma, bir mecburiyet ve içinde kayboldukları duygular...
Aşk, intikamın gölgesinde filizlenebilir mi? Yoksa bu yol, kefensiz bir kedere mi çıkar?
Gerçekler ortaya çıktığında, hangi duygular sağ kalacak?
Duygular bir zayıflıktı, aşk ise zamansız bir tuzak.
Kefensiz Keder adlı Hikayemi yazmaya başladığım tarih 05.01.2025
Kitap ismi ve kurgu olarak wattpadde tek hikayedir.
Telif hakkı saklıdır! Noter onaylıdır.
"Neden ona bir şans vermiyorsun?"
"Üzgünüm bunu yapamam.''
"Yılın başından beri seni bekliyor."
"İsterse 100 sene beklesin. Yine de olmaz."
"Neden bu kadar acımasızsın ?"
"Onu, onun istediği şekilde sevmiyorum."
"Sadece denesen? Bunu hak ediyor biliyorsun."
"Biliyorum, ama bu mümkün değil."
"Neden?"
"Sen neden Orhan'a şans vermiyorsun?."
''Çünkü onu sevmiyorum!''
''Beni anlamalısın o halde.''
''Bak ne diyeceğim. Ben Orhan'a şans vereceğim, sen de Eylül'e. Böylelikle ikisinin istediğini de gerçekleştirip biraz mutlu olmalarını sağlayabiliriz.''
''Bu onları daha fazla üzmez mi?''
''Bilmiyorum. Sadece denememiz gerektiğini düşünüyorum.''
''Haklısın sanırım. Peki ne kadar zaman?''
''Zaman yok. belki severiz bilemezsin.''
''Bu benim için mümkün değil''
''Neden ama Burak?''
''Bunu sana söyleyemem. Daha fazla soru sorarsan vazgeçeceğim.''
''Tamam anlaştık. Hadi şimdi git ve ona sevgilin olmasını istediğini söyle!''
''Peki.''