"Bazı insanlar doğduğu anda eksiktir. Bunu fark ettiğinizde, eksikliğinizin bir parçası olursunuz. Bana kim olduğumu sorduklarında, susmayı öğrendim. Ama susmak, her zaman sessiz kalmak değildir.
Kendini bildiğinden beri eksik hisseden Gökra, yıllar sonra kaçma cesaretini bulduğunda, bilinmezliğin içinde savrulur. Bu savruluş, ona hayatı boyunca tatmadığı duyguları getirir. Sevgi, aidiyet, huzur... Ancak yolun sonunda, gerçeklerle yüzleşmek zorunda kalır. Ona seslenilen ismin bile kendine ait olmadığını, aslında bambaşka bir kimliğin içinde yaşadığını öğrenir.