GEÇMİŞİN VEDA DANSI

Ben, Ceren...soyadı asla benliği olamayan Ceren, ilk dansımı yıllar önce geçmişe gömmüşken asıl geçmişimin veda dansı şimdi gözlerime bakıyordu. Onu gömmemiştim ve yok saymıştım lakin bir gün karşıma çıkacağını da hiç düşünmemiştim.

Şimdi karşımdaydı ve üzerinden atamadığı şaşkınlığıyla bana bakıyor, ismimi fısıldıyordu: "Ceren." düştüğüm his çukurundan hala çıkamazken yutkunmadan edemedim ve nerede olduğumuzun farkındalığını yaşayarak "Merhaba" diye mırıldandım beni duyduğundan emin olamazken. Adımı dahi unutmayıp yıllar önceki gibi bakan adama sisli yeşillerimle yanıt vermiş, yüzüme oturttuğum -onun aksine- yalancı gülümsememle diğerlerine de dönerek onları da selamlamıştım.
.
Birbirlerinden hoşlanmalarına rağmen yıllar önce ayrılmak zorunda kalan Ceren ve Göksel bir iş toplantısında tekrardan bir araya gelmişlerdi. Kader çıkmazı onları tekrardan bir araya getirmişti. Peki ya onlar tekrar karşılaştığında ne yapacaklardı?
.