De Mardin UzakŞehir
  • Reads 455
  • Votes 45
  • Parts 3
  • Reads 455
  • Votes 45
  • Parts 3
Ongoing, First published 6 days ago
3 new parts
Fikirlerine değer verdiğim bir arkadaşımın önerisi ile başladığım dizi. Kendisi Alya'nın çok güzel yazıldığını, ve benim karakteri çok ama çok seveceğimi aynı zamanda çiftin de güzel yazıldığını söyledi. Türk dizilerinizde iyi yazılan kadın karakter sayısı benim için malesef çok fazla değildir. O nedenledir ki tv ile aram hiç iyi değildir. Ama Alya sen nasıl bir karaktersin beni kendine hayran  ettin. Akıllısın , merhametlisin , dobrasın ve en önemlisi saf değilsin. Lafı dolandırmadan çat deliğine yerleştiriyorsun. Neyseee Cihan'ı da es geçmeyeceğim. O da güzel yazılıyor  kim ne derse desin töre altında elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyor. O amcalarının aşiretin başında olduğunu düşünün ne demek istediğimi anlarsınız . Her neyse sonuç olarak ben bir feministim ve Alya karakterine BAYILDIM. 😍 
Hikayeye gelirsek , aklıma geldikçe bölüm ekleyeceğim. Bölümlerin birbiri ile bağlantısı genellikle olmayacak. 
Eğer bu bölümlere katlanıp okuyabilirseniz yOrumlarınız eksik etmeyin olur mu ? Sizin içindir cümledir , yazıdır ama benim için bir mutluluktur, yazma şevkidir . Teşekkür ederim hepinize.
All Rights Reserved
Sign up to add De Mardin UzakŞehir to your library and receive updates
or
#2alya
Content Guidelines
You may also like
DİVANE ✔️ by selmakeskin_
58 parts Complete
"Küçük bir kız çocuğu gibisin." Soğuğun içime ilmek ilmek işlemesi gecenin ayazından değildi, onun buz gibi sözlerinden ürpermiştim. Gök yüzünde bizi seyreden yıldızlardan ziyade kendi ışığının aydınlattığı, o zehir karası delici gözlerine yerleşen alaylı parıltı ve söylediği son şeyle çileden çıkmıştım artık. İçimde lavlarını köpürterek sabrımın son demlerinde dolanan volkan patlamaya hazırdı, bu işin başka çaresi yoktu ve inceldiği yerden kopacaktı. Ben onun sayesinde çoktan büyümüştüm fakat o her seferinde inadına yapar gibi çocuk olduğumu savunuyordu. Beni bakışları, tavırları, hareketleri ve kelimeleriyle resmen eziyordu. Kalbimi eziyordu. "Çocuk falan değilim ben!" Diye bağırdım sonunda içimdeki ateşten okyanus çaresizce çırpınan benliğimi cayır cayır yakmaya başlarken. Aynı anda hem üşüyor hemde alev alev yanıyordum. Kendi içimde birçok imkansızı barındırıyordum. Sertçe yutkundum... Sesimi iyice yükselttiğimde tek bir mimiğimi bile kaçırmak istemiyormuş gibi dikkatle beni izlemeye başladı, artık gerçekten dayanamıyordum. "Çocuk değilim anladın mı? Değilim! Sana abi demek zoruma gitmeye başladığında büyüdüm ben!" Diye adeta haykırdım. "Duygularımı gizlemeyi öğrendiğimde büyüdüm! Susmayı öğrendiğimde, sessizce ağlamayı öğrendiğimde büyüdüm! Gözümün önünde başkasına dokunduğunda büyüdüm!" Ona ilk kez utanıp çekinmeden kurduğum bu uzun ve acımı haykıran cümleler tüm nefesimi tüketmişti fakat söyleyecek son bir sözüm daha kalbimin en ücra köşesinden saniyeler sonra çıkagelmişti. "Seni sevdiğim gün büyüdüm ben." Diye fısıldadı güçlükle soğuktan zangır zangır titreyen dudaklarım.
You may also like
Slide 1 of 10
DİVANE ✔️ cover
karakalbin yanışı  cover
Hafize'nin Sevdası  cover
Elzem cover
BERDEL (+18) cover
Lafügüzaf  cover
İSİMSİZ KÜNYEM cover
Zemheri/Düzenlenecek cover
SEVDA KONMUŞ DALLARIMA  cover
Takıntı cover

DİVANE ✔️

58 parts Complete

"Küçük bir kız çocuğu gibisin." Soğuğun içime ilmek ilmek işlemesi gecenin ayazından değildi, onun buz gibi sözlerinden ürpermiştim. Gök yüzünde bizi seyreden yıldızlardan ziyade kendi ışığının aydınlattığı, o zehir karası delici gözlerine yerleşen alaylı parıltı ve söylediği son şeyle çileden çıkmıştım artık. İçimde lavlarını köpürterek sabrımın son demlerinde dolanan volkan patlamaya hazırdı, bu işin başka çaresi yoktu ve inceldiği yerden kopacaktı. Ben onun sayesinde çoktan büyümüştüm fakat o her seferinde inadına yapar gibi çocuk olduğumu savunuyordu. Beni bakışları, tavırları, hareketleri ve kelimeleriyle resmen eziyordu. Kalbimi eziyordu. "Çocuk falan değilim ben!" Diye bağırdım sonunda içimdeki ateşten okyanus çaresizce çırpınan benliğimi cayır cayır yakmaya başlarken. Aynı anda hem üşüyor hemde alev alev yanıyordum. Kendi içimde birçok imkansızı barındırıyordum. Sertçe yutkundum... Sesimi iyice yükselttiğimde tek bir mimiğimi bile kaçırmak istemiyormuş gibi dikkatle beni izlemeye başladı, artık gerçekten dayanamıyordum. "Çocuk değilim anladın mı? Değilim! Sana abi demek zoruma gitmeye başladığında büyüdüm ben!" Diye adeta haykırdım. "Duygularımı gizlemeyi öğrendiğimde büyüdüm! Susmayı öğrendiğimde, sessizce ağlamayı öğrendiğimde büyüdüm! Gözümün önünde başkasına dokunduğunda büyüdüm!" Ona ilk kez utanıp çekinmeden kurduğum bu uzun ve acımı haykıran cümleler tüm nefesimi tüketmişti fakat söyleyecek son bir sözüm daha kalbimin en ücra köşesinden saniyeler sonra çıkagelmişti. "Seni sevdiğim gün büyüdüm ben." Diye fısıldadı güçlükle soğuktan zangır zangır titreyen dudaklarım.