TETİKÇİ

Suikastçı Serisi Birinci Kitap

01.14

Bina çatısında, yüksek bir noktadan etrafı gözlemleyen bir suikastçi var ve yüzünü kaplayan maskesinin altında soğukkanlı bir ifade ile hedefini izliyor. Merkezde olan bir restoranın cam kenarında oturan kurbanının, restorandan çıkması için bekliyor. Kurbanı'nın her bir adımını heyecanla takip ediyor. Adam, şık takım elbisesinin içerisinde sıradan biri olmadığını belli ediyordu. Aylardır izlediği kurbanı'nın karşısında oturan ve yanında sık sık gördüğü bir kadın var.

Keskin nişancının eli tetikte beklemede. Yıllardır hayalini kurduğu anı yaşamanın verdiği haz ile heyecanlı. İzlediği kurbanının masasında ufak bir hareketlilik olduğunda dürbününü yakınlaştırdı. Aynı masada oturduğu kadın ayağa kalkmıştı. Boyu normalden uzundu. Suikastçi, kurbanına bakarak onu uzaktan izlemeye devam ediyordu. Restoran'a gelen beyaz minibüsleri göz ucuyla gördü. O anda titreyen telefonu ile bir küfür savurdu. Suikastçi, siyah deri eldivenli elleri ile kapşonlusunun cebinden çıkardığı telefonu kulağına götürerek aramayı yanıtladığında karşı taraftan sorgulayıcı bir cümle kuruldu. "Yerinde misin?" diye sordu karşı taraf, Suikastçinin maskesinin altında saklı dudaklarının sağ köşesi kıvrıldı.

Gizemli sesi ile konuştu. "Her zaman." Hattın diğer ucundan iç çekiş sesi ile kuşkulandı ve sonra, "Yaşıyor mu?" Suikastçi kendinden emin bir şekilde hoşnutla cevapladı. "Şimdilik." Cevabı içindeki hazzı çoğalttı. İç çekiş ve duraksamanın ardından hattın diğer ucundan, "Aradığımız kişi o değilmiş." dedi. Suikastçinin kaşları çatıldı. Gizemli sesi tehlikeli bir tonlamada can buldu. "Sen ne saçmalıyorsun?" Daha kaç kişiyi vurması gerekiyordu? Söylenenlerin bitmesini beklemedi. Onu dinlemeye devam etmeyerek aramayı sonlandırdı ve gözlerini bir an bile ayırmadığı kurbanını izlemeye