DZWON: Rytm Życia

Daar, dzwon życia. Dzwoni, a człowiek się rodzi.
Raad, dzwon miłości. Dzwoni, a człowiek kocha.
Haar, dzwon śmierci. Dzwoni, a człowiek umiera.
Raah, dzwon nienawiści. Dzwoni, a człowiek nienawidzi.

Kiedy armia wybrana popada w pułapkę i rozbita w perzynę nie stoi już na straży Miri, rozdzwonionych krain na północ od gór Goba, wróg przystępuje do ostatecznego ciosu.

Największe mocarstwa Północy przechodzą jednaką, srogą próbę. Zdradzieccy bilaci sięgają po życie władców, a zuchwałość metod przybliża ich do sukcesu. Kiedy zaś jedna dłoń skrytobójcy prowadzi sztylet, druga pozostaje wolna - i ukryta. Bogobójcze ostrze Furruf nie jest li jedynym tokenem władzy Ostatniego Boga, a wygląda na to, że Południe to wie.
Świat zbyt długo i w zbyt wielkiej trwał nierównowadze!

Tymczasem Namara, zjawa i widmo poprzedniego świata, wydaje się mieć własną wizję Harmonii. Jej syn rodzi się silny, zdrowy. Ma wszystko, czego trzeba. Nawet echo powraca na pustynię...

* Walczący z obłędem król, któremu odjęto nie tylko córkę, bo coś znacznie cenniejszego.
* Młoda cesarzowa, brzemienna w los i przeznaczenie - ale czy tylko?
* Odgar Narodu Ran i Blizn, boleśnie aż świadom omniwojny.
* Głośny i zuchwały wojewoda armii Boga - Muranu, armii wybranej.
* Syn pustynnej wydmy.

* Kolegium kapłanów, zasłuchanych w pogłosy z przyszłości.
* Kontemplacyjny zakon milczków.
* Rozdzwoniony świat.
* Ziemia Widmo.
* Dzwony.
* Echo.
* A wreszcie Ta, która pryska, kiedy wyrzec Jej imię.

Jeśli ucho twe czujne, a serce ci za przewodnika, może być, że przejrzysz Tajemnicę. Oto pierwszy z Jej aspektów: NIC nie jest przypadkowe!