ÖMRE BEDEL (4. Hikaye)

On sekizinde hayatı gülücükleri ile dolduran. Ailesinin ufak bebeği dünyalar güzeliydi o. Ta ki evlenene dek. Gülüşleri yüzüne çarpılan her tokat ile silindi gitti. Sırtında parçalanan sopaların, Teninde iz bırakan zincirlerin, güzelim saçlarını okşamak yerine acımasızca koparan ellerin kölesi olduğunda dünyanın gerçek yüzüyle tanıştı.

Biri aşk hikayesi mi dedi?

Bir vakitler gönlüne bahar getiren o kelimeyi tozlu raflara kaldıralı çok oldu Evelyn'in. Aşk Ömre Bedel Değil, Ömürden Ömür Çalandı. Aşk İhanetti, Aşk Acıdan Başka Neydi? Ha Vardı Bir Aşk. O da Evlattan Başka Bir şey Değildi...

Geçmiş evliliğinde onu mutlu eden üç gün vardı. Biri bilmediği evliliğe adım attığı o kara gün, Biri evladını kucağına aldığı gün diğeri ise kocasının öldüğü o kutsal gün. Küçük bir kızken mutluydu Evelyn. Annesinin kaybıyla her şey solup gitmiş inandığı sevdiği her şey gözleri önünde kül olmuştu. Saçı en son ne vakit okşanmış hatırında dahi yoktu. Son altı yıl ömrünün kalanını alıp götürmüştü ondan. Aksi huysuz lanet bir kadına çevirmişti kendisini. Şimdilerde bir oğlu Daniel'e gülümsüyordu bir de dost edindiği sığındığı Leydi Ewans'a. Onu hayata tutunduran başka da ne vardı bilmiyordu. Lakin korktuğu başına gelmişti genç kadının. Ölümüne savaş açtığı püriten cemaati Baronluğun gelecekteki varisi olan oğlunu gerektiği gibi eğitemediğini öne sürmüş kendisini yine aynı görüşten bir adam ile evlendirmeye karar vermiştiler. Kaçarı yoktu şayet bir püriten ile evlenmezse oğlu ağabeyine teslim edilecekti. Sahip olduğu tek şey evladı iken onu kaybetmeyi nasıl göze alsındı? Daniel'den ayrılmamak için önündeki sezonda boy gösterecekti Evelyn. Ağabeyi ve karısından evvel ağına düşürecek dilediğini yaptıracak bir ahmak bulacak bu defa ipleri elinden bırakmayacaktı. Susmayacaktı Evelyn. Bir