Karanlık odayı dışarda yağan yağmurun beraberinde getirdiği şimşekler aydınlatıyordu. Issızlık benliğimi ele geçirmişken klasik bir romandaymışım gibi kahvemden bir yudum aldım. Boğazıma doğru uzanan sıcaklıkla üzerimdeki battaniyeme daha çok sarıldım. Soğuk havanın nüfus edebileceği bütün delikleri kapattım ve soğuğunda beraberinde getirdiği mayışmayla kahvemi önümdeki uzun sehpanın bir ucuna, ayaklarımı ise diğer bir ucuna uzatıp gözlerimi kapattım. Hatırladığım en son şey sıcak bir kahve, şiddetli bir yağmur ve ısıtan bir battaniye olacaktı. KENDİME NOT: Uyku mükemmel tasarlanmış bir kaçış yoludur...All Rights Reserved