Ben Mikayla Gece Serter,bu yaşıma kadar hep Mikayla'yı kullandım ama bundan sonra kullanmak istemiyorum,diğer herşey gibi ismim de bana ailemi hatırlatıyor.O yüzden artık ben Gece Serter.17 yaşındayım.Çok güzel bir hayatım vardı ta ki o lanet güne kadar.Kutladığım son doğum günüm.Annem ve babam işyerinden çıkıp aceleyle eve gelmeye çalışırken onlardan önce yoldan geçen bir araba benzin akıtmış ve bizim Arabanın önündeki araba da yere yanan sigara atınca benzin bizim arabaya sıçramış,bizim araba ve orda bulunan 5 araba patlamış.İşin en acı kısmı öyle bir patlamada kurtulan tek şey bana aldıkları küçük köpekcik.O köpeği o günden sonra hiç yanımdan ayırmadım.Ona gözüm gibi baktım,o benim tek ailem.Bu haldeyken,bu kadar yanlızken onu nasıl bırakabilirim ki?İlk defa doğduğum şehiri tamamen bırakıyorum ve bu ister istemez üzüyor.Sonuçta orası benim şu ana kadarki Hayatımı geçirdiğim yer.Şu anda İzmir'deyim buraya geleli tam 1 ay oldu ve buraya alışmaya çalışıyorum