Ateş ve Barut

"Çınar ya bir sonraki hedefi bizsek?" Sorgularcasına gözlerine bakıyordum. Gergin olduğum on kilometre öteden belliydi eminim ki.

Çınar kollarını bana sardı ve sakinleşmemi sağlamıştı. "Seni hayatım pahasına koruyacağım, zarar gelmesine izin vermeyeceğim." Kalbim ısınmıştı.

Kırılmaz, yıkılmaz ve sarsılmaz dediğim duvarlarım o yeşil gözlerle enkaza dönüyordu. Tanrı'nın bir hediyesiydi bu mükemmellik ona.

"O gün, buralara gelebileceğimizi tahmin eder miydin?" Çınar'ın sorusuyla güldüm.

"Ederdim, bilirsin biraz ileri görüşlü bir kadınım." Bu dediğimle tebessümü büyümüştü. "O zaman neden kaçtın benden?" Cevap çok basitti.

"Kovalayacaktın." Bu cevaplarımla güldü. O an, sanki hayat durdu. Dudaklarını dudaklarıma bastırdığında sanki yıllardır hasret kalmış gibiydik.