"Alice, kailangan nating mag-usap." sabi niya matapos ang ilang minutong katahimikan.
Hindi ko alam kung paano ang apat na salitang ito ay kayang sirain ang buhay at pangarap ng isang tao-hanggang ngayon.
Tahimik akong tumango, hudyat na magpatuloy siya.
"I don't want this marriage. Hindi kita mahal at sa tingin ko, hindi kita kailanman kayang mahalin because I love someone else."
"Pinakasalan kita dahil sinabi ng ama ko na kung gagawin ko ito, saka lang siya bababa sa pagiging CEO. Kaya ginawa ko ang sinabi niya. Ang kasal na ito ay wala nang halaga sa akin kundi isang kasunduan sa negosyo."
"Alice, narinig na kita noong high school at napansin na rin kita. Hindi mo deserve ang ganito. Masyado kang mabuti at masyadong mabait para sa akin. Kaya't pakiusap, huwag kang umasa ng kahit ano mula sa akin bilang asawa."
"Oo, maaari mong ipagmalaki ang apelyido mong Hontiveros at gawin ang kahit anong nais mo, pero tayo ay dalawang estranghero lamang na nakagapos sa isang kasal. Nakatali ako rito sa loob ng isang taon. Pagkatapos noon, papalayain kita at ang sarili ko na may malaking kabayaran, at maaari mo nang ipagpatuloy ang buhay mo ayon sa gusto mo."
Ang mga salitang iyan ang siyang sumaksak sa dibdib ko. Masakit ngunit kailangan kung tanggapin. Pero natatakot ako, dahil kahit anong gawin ko ay hindi ko talaga matanggap tanggap na ang pinaka mamahal kong tao sa balat ng lupa na si Theresia Risa Hontiveros ay may ibang gustong pakasalan at kilalang kilala ko ang babaeng gusto niyang makasama habang buhay.
Would I survive? Na manatili sa taong hindi ako kayang mahalin ngunit kaya naman akong pakasalan?
ABANGAN!
"My wish is for you to live again,Pao."
"But you know that I can't.I can't grant your wish Alice."
"Of course you can,do you trust me?"
I looked at her.Sobrang seryoso niya habang nakatingin sa akin.
Tumango ako,pahiwatig na oo ang sagot ko.Niyakap niya ako ng mahigpit na mahigpit at bumulong sa tenga ko.
"Then trust me if I say you'll live again."
"Alice.."
"I want you to promise me one thing.Pagkatapos nito,gusto kong mabuhay ka ayon sa gusto mo.No regrets,no looking back."
Hindi ako nagsalita.I just nodded and hugged her too like it's my last time to do it.Umiiyak na ako at pinilit kong huwag humagulgol ng iyak dahil ayaw kong mag-alala siya.
"I promise,Alice.I love you."
"I love you too,forever and ever."
And she kissed me softly.I kissed her back and it feels like she's saying something through the kiss.
My chest tightens and I can't breath.She broke the kiss and looked at me,panic is in her eyes.I tried to smile at her and cup her cheeks and brush away the tears streaming down her lovely face.
"I will love you,Alice.'Till my last heart beat."
I slowly closed my eyes as the beeping sounds of different kind of machines echoes in the four corner of the room.Alice's scream pierced right through my ears and she's begging me not to close my eyes.
"Paula!!Pao,please don't leave me.Open your eyes,baby.Please open your eyes.."
Then silence insued..