"Bir kadın susarsa, dünya ağlamalı,
Ama dünya sağırdı, duymadı feryadı..."
Pamir Gülşah Tütüncü (Sahraf), yaşadığı ağır hayat yüzünden sesiyle bir veda gerçekleştirerek, kendini sessizliğe mahkûm etmişti.
Bedeninde ve ruhunda var olan yara izleri yıllar sonra bir hastahane odasında başlayan yeniliklerle değişecekti.
Annesinin ölümü ve babasının gözünde bedeni büyüse bile ruhu büyümeyen kız, ağabeyi tarafından baba sevgisini içindeki küçük kız çocuğu ile tanıştırmayı başarmıştı.
Bir kokunun can bulduğu bu evrende, bir hayatın ölümü derin izler bırakarak, ruhlara işleyecekti.
Annesinin ölümü onu zaten öldürüyordu...
ABARTMAYIN SADECE BEBEKLER KARIŞTI!
Yıllar önce hastanede başka bir bebekle karıştım. Gerçek ailemi sonunda buldum, ama abiler fazlasıyla önyargılı. İkinci şanslara inanmıyorum... Birine yıllar önce son şansımı vermiştim; o da kollarımda gitti. Şimdi ise bu garip, yeni hayatta her şey bana sadece biraz eğlence gibi geliyor.
✯✯✯
Bu hikaye tamamen hayali bir "gerçek ailem" kurgusudur. Yazım hataları oldukça az, mantık çerçevesinde yazılmış, eğlenceli ve sizi depresyondan çıkaracak bir kitap arıyorsanız Yeşim evrenine hoş geldiniz.
Bu tamamen hayal ürünüdür; lütfen izinsiz kopyalamayınız. Beğendiğiniz sahnelerden ilham alabilir veya benzerlerini oluşturabilirsiniz, ancak lütfen eserin asıl sahibini mutlaka belirtiniz.
"Yeşim" adıyla yazılan ilk gerçek ailem kurgusu'dur
"Karate" spor dalı ile yazılan ilk gerçek ailem kurgusu'dur.
Kurgumda lütfen reklam yapmayınız.