Yillar sonra yine ayni yere geri dönmüstü Elif. Bir sahil kenarinda oturmus, elinde ki cayi yudumluyordu. Kocaman hayati, bir filim seridi gibi gözlerinin önünde canlaniyordu. Ne ilginc su dünya hali, hic yasanmamis gibi nasilda devam ediyoruz hergün yasamaya? Annesi geliyordu aklina sonra babasi ve bütün sevdikleri. Arkasindan nefret ettikleri. Acilari, sevincleri, hayalleri, hala umutla bekledikleri vardi. Ne cok sey sigdirmisti gecen yillara. Nereye baksa birilerini görür gibiydi. Eline bir kalem kagit alip, unutmamak icin yazmaya baslamisti hayatini .