SON UMUT

Günlerden pazartesiydi her yer karanlık sokak lambaları bir yanıp bir sönüyordu .Gerçekten çok ürkütücü bir manzara vardı.O gün hemen yattım ve aniden bir ağlayan bebek sesi duydum kalktım pencereden bir bakıyım dedim,keşke bakmaz olsaydım ne göreyim!
Her yer çöplerle dolu,ağaçlar köklerinden sökülmüştü.Dışarıda bir sürü askerler vardı hemen ceketimi alıp dışarı çıktım.

Önüme gelen bir askere sordum;
-Ne oluyor burda,neden böyle bir şey oldu?
Asker;
-Bilmiyorum yinede sen evinde dur dedi.

O an şüphelenmeye başlamıştım.Çünkü silah sesleri ve ayak seslerinden başka hiç bir ses gelmiyordu.İyi ki karım ve çocuklarım tatile maldivlere gitmişlerdi.
Olaylar başımı bırakmadı askerler bütün evleri dolaşıp bir an evvel burdan gitmemizi istedi.Çünkü büyük bir saldırıya uğrayabilirdik .

Bir an evvel bavulumu toplayıp evden çıktım tabi ki önemli bir şey bırakmıştım oda çocuklarım ve karımın resmiydi,resmi öpüp bavula koydum.
Dışarıda bir sürü çığlık atan insanlar koşuşuyorlardı.O an ben nerede kalacağım diye düşündüm cebimde bir bin,iki bine kadar para vardı.Hava alanına gitmeyi düşündüm ama uçak seferleri iptal edilmişti.

Biraz uyuklayayım dedim gözümü bir açtım hava alanı yanıyordu herkes oradan da kaçıyorlardı.
İyice çaresiz kalmıştım.
Askerler artık bitkin ve yorgundu eğitimli olan kişileri asker yapıcaklardı.Ben de katılmak istedim çünkü askerliğimi astsubay olarak bitirmiştim.

Ama hala kafamda sorular vardı??
-peki bunlar nelerle savaşıyorlar,neden herkes kaçmaya çalışıyor hala bilmiyordum ve hala askerler söylemiyorlardı.

Orada bir adam vardı ismi Tommy idi.O da benim gibi karısını ve çocukları tatilde ve hala haber alamamış,onları özlüyordu.
Tek umudumuz vardı oda vatanımızı kurtarmaktı.