ඉරට හැරුණු හදවත

සූරියකාන්ත මලක සුවඳ තාමත් හිරු එළියටත් වඩා සීතලයි කියලා අරුණ හිතනවා. එදා උදේ, තෙරුණු වලාකුළක් වගේම ඔහුගේ සිතත් වැසුණුකොට, සැරන් අරුණට මුහුන දුන්නා

"ඔයා අර සූරියකාන්ත මලට හරිම කැමතියිද?" කියලා අසුවෙද්දී, ඔහු හිනා වෙලා කීවා: "ඔයා දන්නවද සැරන්,මම ඒ මල එක්ක ආයුෂ ගෙවන්න ආවේ පසුගිය ජීවිතයක ඉඳලා."

සැරන් හිතෙන්නෙත් නැතුවම කඳුලක් ඇහැරුණා. ඒත් ඒ කඳුලට එකඟව ඔහුගේ ඇස් දෙකත් බැබළුණා. සූරියකාන්ත මලකට වගේම ආත්ම දෙකටත් එකම එළියක් ලැබුණා - ආදරේ කියන ඒ සීරුව.