PSİKOZ

Çemberine aldığı bütün varlıkları savunmasız bırakan ateş,

Çizgiden taşmadan yangınını göğsünde tutar.

Bal sarısı kıvılcımlarını okyanusa vurduğu semadaki güneş,

Gölgesindeki ormanın yansımasını dumanıyla yutar.

Yasaklar ve sınırlar, bir ateş çemberinin içine alınmış gibi hissettirmişti adama. Dışana çıksa yanardı, cayır cayır... Ama sorun etmezdi.

O çizgisinden çıkmaması gereken bir hekimdi fakat kontrol etme gücü kalbi üzerinde hükümsüzdü.

Bir hasta... tedavi için kapıyı çaldığında, aslında kendi aklını değil; ruhunu teslim eder.

Kapısı çalınan bu odada sözcükler silahtan delici, sessizlik bir işkenceydi, güven ise bir yanılgı...

İyileşme vaadiyle başlayan yolculuk, akıl ve paranoya arasında incecik bir çizgide ilerler.

Bir hasta, doktorunun onu iyileştirmesini umarken... Belki de doktoru kendinden beter hale getirir.

Çünkü iyileştirdiğiniz herkes bir gün sizi hasta eder.