ÖZGECAN ASLAN . ÖLÜMSÜZLÜK

Güneşin kendini belirttiği hafif yağmurlu cuma günü sabahıydı. Annemin öpücüğüyle hadi kalk kızım demesiyle sıcacık yatağımdan kalktım. Mutluydum hafifçe gülümsüyordum. Aynaya baktım o güzel saçlarımı taradım. Anneciğime bugün arkadaşlarımla alışveriş merkezine gideceğimi söyledim. Anlayışla karşıladı.
Siyah çerçevesi olan kırmızı gözlüklerimi taktım. Siyah bir tshirt altımada o güzel kot pantolonumu giydim.Birden Zil sesiyle irkildim. Beklediğim kişi o en sevdiğim arkadaşımdı . Kapıyı annem açıcaktı ki elinden tuttum, sen yorulma anne ben açarım dedim. Kapıyı açtım, en sevdiğim arkadaşım gelmişti sımsıkı sarıldım ona. Hadi çıkalım Özge bugün çok eğleneceğiz dedi. Bunu duyunca dahada mutlu olmuştum . Evden çıktık otobüse bindik bugün gezeceğimiz o alışveriş merkezine geldik. Sağ tarafta giysi mağazaları sol tarafta eğlence merkezi en üst kattada bir cafe vardı.
İlk hangi tarafa gitseydik kararsız kalmıştım. Arkadaşım giysi mağazalarına gidelim sonra eğlence merkezine geçelim ordan da yemek yemeye gidelim dedi. Bu teklifi kabul ettim. Güzel giysilerin olduğu mağazaya girdik. Müşterilerin sorunlarını çözmeye çalışan telaşlı mağaza görevlileri , Bankot okuyan o garip sesli makineler , giysiler arasında kararsız kalan insanlar... Büyük bir mağazaydı. Sol reyonda güzel bir pantolon gördüm. Çok hoşuma gitti.