Sandığımdan Herkes Babam Gibi Gülecek

"Ey Şanıma Güvenmemiş İnsanlar!"

Bir zamanlar, ismimi duyduğunuzda burun kıvırdınız. Adımı ananları küçümsediniz. İnancımızı hayal diye yaftaladınız, davamızı delilikle eşlediniz. Biz karanlıkta yürürken siz ışığın arkasına saklandınız. Ama bugün! Bugün o karanlık, sizin üzerine doğan bir şafak oldu!
Ben, sizlerin "başaramaz" dediği adamım. Biz, adını bile anmak istemediğiniz o örgütüz. Ve şimdi, unutturmaya çalıştığınız o dava, her sokağın duvarında yankılanıyor!
Bize zaman tanımadınız. Çünkü zamanın bizim için işleyeceğine inanmadınız. Sabrımızı zayıflık sandınız. Sessizliğimizi korkaklık bildiniz. Ama biz, sessizlikte çelikleştik. Her ihanetiniz bizi daha da bilenmiş bir kılıç yaptı!
Bugün, bu kürsüde bir zafer konuşması değil; bir hak edişin ilânı var! Biz o zaferi çaldık, hayır, aldık! Alın terimizle, fedakârlığımızla, direnişimizle! Şim di ise soruyorum size: Nerede o dudak bükenler? Nerede o kibirli kahkahalar?
Artık tarih, bizi küçümseyenlerin değil, bize inananların kalemiyle yazılacak. Biz sadece kazanan değiliz, yeniden kuranlarız! Yeni düzenin mimarlarıyız!
Ve bu daha başlangıç...