KATİL KİM

Evet bugün benim doğum günümdü aynı zaman da ailemin öldüğü gündü, bugün benim en berbat günümdü. Annem ile babam yere yığılmış kanlar içinde yatarken ben başlarına geçip oturmuş dizlerimin kendime çekmiş sessizce ağlıyordum.
Dakikalar sonra polisler geldi ve annemle babamı kontrol ettiler olumsuz anlamda kafalarını salladıklarında gözyaşlarım tekrar intihar etmeye başladı. Polisin ne ara yanıma geldiğini ve benimle konuştuğunu hatırlamıyordum. O kadar yorgun,bitkin ve üzgünüm ki.
"Gel benimle küçük kız, seni güvenli bi yere götürelim." Hayır anlamında kafamı salladım. Polis tekrar benimle konuşmaya başladı. "Bak, benimde senin yaşlarında ailemi kaybettiğim oldu. Trafik kazasında ailemi kaybettim. Annemi, babamı, abimi, kardeşlerimi, benimde ailem öldü. Bende şuan seni götüreceğim güvenli yerde büyüdüm, senide oraya götürmek isterim." Tekrar bana elini uzatınca onunla aynı kaderi yaşadığımı fark ettim. Biri küçükken onada böyle tutunacak bir el uzatılmıştı. Tutum elini. Benim elim onun elleri arasında minicik kaldı. Ayağa kalkıp yürümeye başladık,arkamı dönüp son kez annemle babama baktım ve arka duvarda yazan yazıya 'SENİ GÖRÜYORUM' polisler o yazıyı incelerken o yazı benim travam olmuştu.