Ölü Papatya

bir süre sonra bütün acılar birbirine karışıyor. anlamıyorsun kalbine batan parçan kime ait.adına yıpranmak mı dersiniz yorulmak mı, bitmek mi bilmem fakat ben ölü gibi hissediyorum.seni üzdüğü için üzülen beni, seni çekinmeden ayaklarının altında çiğneyene tercih ettin ya işte o günden beri ölüyüm ben.Önce yaralarını sardı, yanında oldu, seni dinledi, kendine güvendirdi, sevdirdi, bağladı, sonra da o siktiğimin yaralarını yeniden kanattı.Sen,unutulmamak için ne kadar dirensende o hep yaralarını hafife alır ve ukalalık yapmaya devam eder.herkez tek tek hayatından siktir olup gitmeye başlar ve işte o zaman kendi kendini teselli etmeye başlarsın.Geçmez.ne kadar kendini kandırmaya çalışsanda geçmez.sadece zamanla bütün bu yapılan götlüklere tanık olunca alışırsın.Alıştım.bana yapılan bütün bu haksızlıklara rağmen çıkaramadım sesimi.hep boğazımda düğümlendi kelimeler.zordu evet, ama bitti. ağladığım gecelerim de oldu, yağmura saklandığım da.