Yaşanmamış Tüm Mevsimler

Bazı insanlar yolunuzu aydınlatmaz, direkt yolu kapatır. O yüzden ya sabredeceksin, ya döneceksin... ya da kendi yolunu çizeceksin.

Ben İclal, mimar olmak istemiştim. Büyük hayallerle okudum, mezun oldum, kapı kapı iş kovaladım. Ama ne iş vardı ne umut. Dalga geçer gibi, sıfır cv ile başvurduğum bir sekreterlik işi hayatımın sabır testine dönüştü. Çünkü patronum gıcıklık deryalarında yüzüyordu.

Soğuk. Gıcık. Gerginliğin vücut bulmuş hali. Gözleri bile insanın özgüvenini kemiriyor. Emirleri sert, tahammülü yok, karşısındakini canıgönülden takdir etmesi bir mucize. Yime de onun geçilmez duvarlarının ardında bir şeyler olduğunu hissediyordum. Bir yaşanmışlık.

Ve ne zaman ki geçmişin hesapları önümüze düştü, işte o zaman anladım... Bazı adamlar sadece patron değilmiş. Bazıları cehennemi bile size ofis sandalyesinde yaşatırmış. Bazen de her şey tersine döner ve ofis koltuğu kendi cehennemi olurmuş onların.