
Ben onun geçmişinde kayboldum, o benim geleceğimde bir liman oldu ve biz, hiç var olmamış bir geminin hayalini kurduk. Aramızdaki yıllar, bir nehir gibi aksa da o hep geride kalan bir kıyıydı, ben ise henüz denize varmamış bir dere. Zamanın ayırdığını, yüreğimiz birleştirmeye çalıştı. Tıpkı onunda son notunda dediği gibi. "Biz, vaktinden evvel açan nârin çiçekler gibiydik, olmayacak duaya âmin demiş iki âvâre..."All Rights Reserved