KIRMIZIDA SAKLI

"Aklım o gecedeyken, o geceyi tekrar yaşayabilir miyim? Ben bir hemşireyim, değil mi? Öldürmek yerine yaşatmalıyım."

Şimdi bir hemşireyim.
Can kurtarıyorum, kalp masajı yapıyorum, damar yolu açıyorum.
Ama kendime hâlâ dokunamıyorum.
Çünkü sekiz yaşımdan beri içimde bir ceset taşıyorum.
Adı: Suçluluk.

Ben bir çocuğun elleriyle açılmış kapıdan geçen ölümü gördüm.
Ve hâlâ her gece o kapının önünde bekliyorum.
Bir mucize olur da geri gelirler diye değil...
O geceyi hakikaten anlayabilmek için.
Çünkü bir çocuk anlayamaz.
Ama bir yetişkin asla unutmaz."

"Etraflarındaki kırmızı güller, kaybolanların hikâyesiydi; beyaz gülse tek başıma, gizlice tutunduğum bir sırdı."

-Kırmızıda Saklı-