
Melek'i elimden almaya çalışan adama baktım. Ona güvenebilirdim. Yakından tanıdığım bir insan değildi ama tanıdıklarımdan daha güvenilirdi. Meleğim onun yanında güvende olurdu. Uykucu bu kadar sese rağmen uyanmamıştı. Yavaşça onun kollarına bıraktım. "Komutanım uyanmasın dikkat edin, lütfen." dedim sessiz çıkan sesimle. Gözleri donuklaştı. Ağırca yutkunduktan sonra başıyla onayladı. "Tamam." Sesi benden de kısık çıkmıştı. Dolan gözlerini saklamak için anlık başını çevirdi. Arkadan gelen sesleri duysam bile algılayamıyordum. Beynim durmuş gibiydi. Aldığım her nefes göğsüme batıyordu. Gözlerimi sıkıca kapattım. "Ölmüş çocuk." "Oğlum kızın kafa gitmiş. Çocuğun uyuduğunu sanıyor." Nefesim kesildi. "Ne olmuş lan orada?" Konuşmasınlar artık. Sesleri duymamak adına onun gözlerine tutundum. Ona baktığımda onun zaten bana baktığını gördüm. Kesik kesik aldığım nefeslerle bedenimi titremeler ele geçirdi. Benim bu halimi görünce Meleğimi tutan kolları sıkılaştı. Gözlerinde acı vardı. Başını askerlere çevirmesiyle gözlerindeki acı kayboldu. "Derhal eğitim alanına. Hızlı olun!" Teğmen Yasmin Derya Altuğ & Yüzbaşı Koral Yiğit AlperenAll Rights Reserved
1 part