DEMİR (TAMAMLANDI)

"Neden bana dokunmuyorsun?"
"Sana dokunacağımı kim söyledi?"
"Karı koca değil miyiz?"
"Değiliz. Kim ne derse desin bacaksız. Sen benim karım değilsin. Olamazsın da."
"Bu dediklerini unutma. Benim de adım Gonca'ysa laflarını sana tek tek yedirmesini bilirim."
Toygar, alaycı bir ifade ile karşısındaki gelinlik içindeki kıza bakarken "Sana karım dediğim gün etek giyer mahallede topuklu ayakkabı ile dolanırım." dediğinde Gonca küçük burnunu havaya dikip "O zaman kendine göre ayakkabı ve etek seçmeye başlasan iyi olur asker. Çünkü ettiğin lafları yutarken seni izlemek çok zevkli olacak." dedi. Arkasını dönüp gelinliğin fermuarını açarken omuzunun üzerinden zoraki kocasına baktı.
"Madem karın değilim. Öküzün trene baktığı gibi bakma da çık dışarı asker. Sana gösteri yapacak değilim."
Toygar, kağıt üzerindeki karısının sözlerinden sonra sinirle iler bir adım atıp kolunu tuttuğu gibi sıkarken "Bana bak bacaksız. O dilini koparırım bir daha derdini anlatacak kadar bile konuşamazsın. Şimdi kırdırma bacaklarını da git banyoda değiş üzerini. Çırpı bacaklarını görmeye hevesli değilim." deyip dişleri arasından hırlar gibi konuştu.