PROLOGUE
Alam ko naman na 'panget' AKO,alam ko na..pag sinabing 'panget' ang isang tao,marami kang maiisip na masasamang bagay tulad ng mga sumusunod na salita
-Madaming tigyawat
-Madumi magdamit
-Walang kaibigan
-kayumanggi ang kulay
-magulo ang buhok dahil hindi nagsusuklay
-hindi nagsisipilyo
at HIGIT sa LAHAT
-hindi ako nag aayos ng sariling katawan.
Oh diba,alam na alam ko yan dahil madalas akong matukso sa daan,school,palengke,tsaka pati na din kapitbahay namin.
Pero kahit ganun,ok lang sakin na lait-laitin nila ako dahil dadating ang panahon na makakaganti ako sa mga hinayupak na yun..naku lang talaga!!
Tapos dadagdag pa tong mokong na'to.Alam nyo ba kung 'ano' sya?
Kainis lang kasi dati ang magulo kong buhay naging mas magulo na ngayun.Pero ok lang kasi sya naman ang nagtatanggol sakin hihi.
Ang kinakatakot ko lang kasi baka mawala na lang sya bigla kasi isa syang ROBOT.baka 'madeactivate' sya ng tuluyan.
Prepared ng Written by:
Sky_Monster
SM for short ...
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.