KADERİN ÇİZGİSİ

"Kolyemi ver!"

"Künyemi ver!"

Aynı anda söylediğimiz şeylerle birlikte, birkaç kişi bize döndü. Kurt tek bakışıyla hepsini önüne dönderdiğinde sabırsızca acı kahfelerini buzullarıma kitledi. Daha
sakin bir sesle

"İlk önce künye Ay parçası."dedi.

Ay parçası mı?

Bense başımı dikleyerek kaşlarımı çattım.

"İlk önce kolye Dolunay."

Başını sen iflah olmazsın dercesine iki yana sallayarak sol elinde tuttuğu kolyeyi bana uzattı. Aynı anda bende sol elimde tuttuğum künyeyi ona uzattım.

Elinden kolyemi çekip aldığımda dalga geçen bir sesle "Hem suçlu hem güçlü buna denir doktor."dedi.

Bu adam benim sınavımdı!

"Suçlu değilim. Kolyemi çalan sensin." dedim sinirle.

"Karnımın sol tarafında yarım ay şeklinde bir dikiş var doktor ve künyemi sana verdiğimi hatırlamıyorum" dedi kaşlarını kaldırarak alayla.

"Doğru! yarana müdahale etmeseydim de geberip gitseydin nankör üsteğmen. Künyeye gelecek olursak hırsız değilim, yaralıyken eşyaların bana verilmişti bende emanete sahip çıktım ama kolyemin sana verildiğini hatırlamıyorum" dedim altta kalmayarak.

Bu çıkışıma gözlerindeki keyiften dolayı oluşan parıltılar çoğaldı.

"Doğrusu bende üç yıldır bir çocuğun kolyesini emanet aldığıma inanamıyorum."

🤍

"Kaderimsin ay parçası. Kaderimdeki en güzel çizgisin."

"Kaderimsin dolunay. Kaderimdeki en derin düğümsün."

Yazar Notu: Mafya Kurgusudur.