AV

Kucağıma atılan minik meleğimi aldım güçsüz kollarıma. " Ses ver hadi güzelim! O minik burnunla kokla beni, sar o ince kollarımla belimi. Dokunmama izin verme süt beyazı tenindeki diş izlerine.'çok pisim'diye ağla göğsümün üzerinde.

Bu sefer çok mu yaktılar canını? Kalmamış o atlas gözlerinde acı... Koruyamadım, saramadım seni.
Özür dilerim Meleğim!"

Bir öpücük kondurdum elmacık kemiğine.

"ÖZÜR DILERIM MELEĞİM!"

Bir öpücük kondurdum burnuna.

"ÖZÜR DILERIM MELEĞİM!"

Ve bir öpücük daha çenesine doğru. Daha çok sardım onu Kimse almasın, dokunmasın istedim biriciğime.

Göz yaşlarım bir bir damladı solmuş yüzüne. Karıştı yüzündeki kurumuş yaşlara. Durmadı dilim, Özür diledi her bir hücresine.